Szwedzka grupa Draconian powróciła z nowym, siódmym już albumem w swoim dorobku. Płyta Under The Godless Veil to twór spójny, utwory znajdujące się na nim są rozbudowane oraz klimatyczne, co w przypadku tego zespołu nie powinno dziwić. Zespół od początku swojego powstania obraca się w klimatach doomowych, gdzie łączy czyste wokale Heike Langhans oraz growlującego Andersa Jakobssona, co jest okraszone powolnymi dźwiękami gitar oraz perkusji.

Na albumie znajduje się 10 utworów, z których każdy jest naładowany melancholią i mroczną aurą. Z pewnością przypadnie do gustu fanom zespołów takich jak My Dying Bride, czy też Katatonia. Utworem otwierającym album jest Sorrow Of Sophia, do którego również powstało lyrics video

Sorrow Of Sophia to hipnotyzująca kompozycja, przejmująca nostalgicznym klimatem. Powoli rozwijające się melodie, po około minucie zaczynają smagać ciężkim brzmieniem gitar, co potęguje wzbierające pokłady melancholii. Utrzymana w stylistyce kołysanki zaprasza do przyjęcia kolejnych dawek mroku.

The Sacrificial Flame jest utworem mocniejszym, oraz charakteryzuje się tym z czego zespół jest znany od lat – zmiany tempa i duet wokalny, gdzie czysty kobiecy śpiew miesza się z ciężkim growlem. Przy Lustrous Heart zespół zaprasza coraz głębiej do swojego mrocznego świata, gdzie słuchacza zaczyna otaczać mistyczna aura.

Sleepwalkers to kolejny singiel promujący album. W tym utworze role obu wokali są wyrównane, co nie przeszkadza wybrzmieć potężnym melodiom instrumentów – głównie gitar i perkusji. Poczucie beznadziejności towarzyszy melodiom, które przenoszą do kolejnego utworu, którym jest Moon Over Sabaoth.

Następnym utworem jest Burial Fields, który po części pokazuje mroczną i elektroniczną twórczością Heike Langhans poza zespołem, ale równie dobrze oddaje mroczny nastrój, które przenika cały album. The Sethian natomiast jest przyjemną kompozycją, która w dalszym ciągu utrzymuje się w stylistyce muzyki grupy, jednak nie wnosi sobą żadnych zmian.

Claw Marks on the Throne wprowadza nieco więcej riffów, oraz zawiera najbardziej wyróżniającą się solówkę gitarową. Jest wyjątkowym momentem tego, co przedstawia cały album. Z kolei Night Visitor to ballada gdzie eteryczny wokal Heike urzekająco maluje łagodne pejzaże gotyku.

Ostatnim utworem na albumie jest Ascend Into Darkness gdzie śpiew Langhans jest równoważony przez deathmetalowy wokal Andersa Jacobssona, jednak czuć jakby było go za mało zarówno w tym utworze, jak i na całym albumie.

Siódmy album zespołu Draconian to ponad sześćdziesiąt minut muzyki na odnajdującej się na pograniczu doom metalu i gotyku. Teksty pełne są niespełnionej miłości, depresji, tęsknoty. Niespokojną muzykę urozmaica duet wokalny, co przepełnia ją dodatkowym, ulotnym pięknem. Muzyka ta wymaga odpowiedniej atmosfery.